Кулимсираб турибсиз воҳ, очиб чирой,
Хушрўйликда ёришибсиз мисоли ой,
Ажиб бир ойки, жозиба-ю сеҳрга бой.
Қараб қолдик кўз узолмай мафтун бўлиб,
Кўнгил равшан яйраб кетди меҳрга тўлиб.
***
Атлас куйлак кийибсиз сиз ял-ял ёниб,
Ёнаверманг олқишлардан безиб, тониб,
Эркаланманг асло, мақтовларга қониб,
Шойи рўмол ярашибди бошингизга,
Кўк ўсмалар пайвастадир қошингизга.
***
Қадам босиб келаверсангиз мастона,
Кўклам бўлиб гуллагайдир шу остона,
Борлиқ кутгай ўз-ўзидан тона-тона.
Хушбўйингиз бу оламни тутиб кетди,
Ҳавасларни дил тубига тугиб кетди.
***
Сойга қизил олма оқиздим сизни деб,
Ҳар пўртанада қалқиб кетди бизни деб,
Тўлқинларда олма оқар бир қизни деб.
Нақш олмага ўхшаганда гул юзингиз,
Чор-атрофдан олма изларми кўзингиз.
***
Қаҳ-қаҳ отиб, шўх-шўх куласиз жонона,
Шу даврага кўрк бергайсиз сиз шохона,
Бир гапириб ўн кулишга бор баҳона.
Табассумга мойилдир кўзу қошингиз,
Кўз тегмасину омон бўлсин бошингиз.
***
Ҳазил қилсам гар, қош-қовоқни уясиз,
Сал гапнинг ҳовурида ёниб куясиз,
Оғриниб дил, гиналарни зил туясиз.
Сиркангиз сув кўтармайди бир дебсиниб,
Шўх даврада ўтирасиз сиз қисиниб.
***
Сиз келдингиз уйимизга сабо келди,
Дилни дилга тортгувчи қаҳрабо келди,
Кўнгил тўрига шодлик, марҳабо келди.
Гўзалликдан сархуш бўлди, қаранг олам,
Хуш келгайсиз яхшиликни чорлаб илдам.

Муслима Ёдгорова

Тоғ тик бошига тошли тожни қўндириб,
Тош қўлларида тош муштлайди дўндириб.
Этагига тошлар теради саралаб,
Елкасига тош ортади тош оралаб.
Ер тубига илдиз отган-тошли, инон,
Тош қалашиб ўз бағрига ботган, чунон.
Юролмайди, изига қадалгай чўнг тош,
Оғир юки зиммада, етгайми бардош.
Кўксида вулқон ёнса, эрийди тошлар,
Бўғзида нафас тутаб, оқади ёшлар.
Харсанг тошлар мустаҳкам, тоғларда виқор,
Безанади, кенг ёпинчиғи-оппоқ қор.
Бўй чўзади юксакликка савлат тўкиб,
Осмон узра булут пастлар чокин сўкиб.
Эҳ, тошдан тошга вақт сакрайди сездирмай,
Тошни ёриб булоқ қайнайди бездирмай.
Тошли сирин яширади ғор ичига,
Тошдек армонни илар чўққи учига.
Тош уюми тоғ бўлолмас сирлашса ҳам,
Тош бағрида тош ўсади бирлашган дам.
Тош гуллайди, кўкаради у бедор тош,
Муқаррар суянчиғи атрофида чош.
Тошу тупроқ узра не гиёҳ кўкаргай,
Тоғ устида дову дарахт қад кўтаргай.
Тоғ макони: тош устига тош терилган,
Чин баландликка устуворлик берилган.
Қуёш, елу ёмғирга тоғ қаддин тутгай,
Тош сиртини силаб-сийпаб замон ўтгай.
Муслима Ёдгорова